به گزارش خبرنگار جامعه خیرین مدرسه ساز کشور ، خوزستان تنها یک نقطه از جغرافیای این کشور نیست. خوزستان تنها یک نام، واژه و تعبیر نیست. خوزستان؛ ایرانی است در یک جا خفته و اما همیشه بیدار. خوزستان نماد غیرت،مردانگی و ایثار است.وقتی وارد شهرهای ابادان و خرمشهر میشوی با تمام وجودت مرحومیت را درک میکنی کوچه های خاکی با خانه های قدیمی ،نخل های خشکیده،هوای غبارآلود و آلوده و دیوارهایی که بوی جنگ و شهادت می دهند.به جرات می توانم بگویم این استان کمتر از سیستان و بلوچستان نیست. خوزستان با گذشت این همه سال از جنگ همچنان مورد نامهربانی ، کم لطفی و بی توجه ای مسولین قرار گرفته و تنها یک جمله می توان گفت:این حق مردم شریف خوزستان نیست.بی تردید خوزستان بدون نفت، گاز،پتروشیمی و فولاد، خوزستان آبادتری بود.اینجا کودکان در بی عدالتی آموزشی غلت می زنند .اگر نگاه مهربان خیرین مدرسه ساز،حاج اکبرها، قلم چی ها،مصلی نژادها ، گیتی نژادها،شاه حسینی ها،ملا احمدی ها و… نبود چه بسا کودکان بسیاری از تحصیل جامی ماندند.بچه هایی که سرشار از ذوق،هنر،استعداد و هوش هستند .امروز اگر سفر یک روزه به خوزستان در خاطرم نقش بست به دلیل وجود مردمی خونگرم ،مهربان ،مهمان نواز و دلسوز بود.اما آنچه خاطرم را مکدر کرد مظلومیت و محرومیت مردمی بود که همه ی ما به نوعی مدیون آنها هستیم.امروز ۵ آذر ماه سال ۱۴۰۴با افتتاح دو مدرسه دخترانه بنیاد قلم چی در ابادان و شادگان بیش از ۸۰۰ دانش آموز زیر چتر مهربانی این خیر نیک اندیش درس عشق خواهند آموخت.امید است با مشارکت هرچه بیشتر خیرین هرچه زودتر محرومیت از این استان رخت بندد.
نزاکت اللهیاری
